ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ
αποσπάσματα από την ομιλία του στην Καβάλα με θέμα:
«Τριλογία μίας άλλης ανάπτυξης»
Πόλις – Ύπαιθρος – Έδαφος – Τόπος – Δίκτυα – Ιστορία – Γνώση – Αισθητική
Η πρόκληση της Διοικητικής Μεταρρύθμισης
ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΑΖΙΝΟ ΤΗΣ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ, ΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΤΣΟΥΝΑΜΙ, ΤΑ GOLDEN BOYS ΑΛΛΟΔΑΠΑ ΚΑΙ ΕΓΧΩΡΙΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΤΟ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΩΝΥΜΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ
ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ – ΟΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ – Η ΚΕΔΚΕ – Η ΕΝΑΕ ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΜΗ ΚΟΜΜΑΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ
αποσπάσματα από την ομιλία του στην Καβάλα με θέμα:
«Τριλογία μίας άλλης ανάπτυξης»
Πόλις – Ύπαιθρος – Έδαφος – Τόπος – Δίκτυα – Ιστορία – Γνώση – Αισθητική
Η πρόκληση της Διοικητικής Μεταρρύθμισης
ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΑΖΙΝΟ ΤΗΣ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ, ΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΤΣΟΥΝΑΜΙ, ΤΑ GOLDEN BOYS ΑΛΛΟΔΑΠΑ ΚΑΙ ΕΓΧΩΡΙΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΤΟ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΩΝΥΜΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ
ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ – ΟΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ – Η ΚΕΔΚΕ – Η ΕΝΑΕ ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΜΗ ΚΟΜΜΑΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ
Η σημερινή συζήτηση είναι μια ακόμη επιβεβαίωση της άποψης μου ότι το σύνολο του κομματικού συστήματος – ο μεγάλος ασθενής – δεν μπορεί να οργανώσει μια σύγχρονη συζήτηση. Κραυγάζει, φλυαρεί αλλά δεν ομιλεί. Δεν έχει ανάλυση, γνώση, δεν έχει λέξεις. Δεν έχουν μια διακύρηξη, δεν έχουν πρόγραμμα για αυτό τρέχουν πίσω από τα γεγονότα.
Αυτήν την περίοδο δεν δραστηριοποιούμαι κομματικά. Αλλά θα σας πρότεινα να διαβάσετε την Διακήρυξη της Δημοκρατικής Περιφερειακής Ένωσης (Δ.Π.Ε.) που συνέταξα για το 2000. Είναι ότι καλύτερο υπήρξε στην Ευρώπη.
Είχα μια ικανοποίηση όταν πολλοί γονείς μου έλεγαν ότι τα παιδιά τους χρησιμοποίησαν την διακήρυξη στα μαθήματα τους. Διαβάστε την λοιπόν και σήμερα. Θα αποκτήσετε πυξίδα. Συμβάλει να είσθε πολίτες. Διαφορετικά θα είσθε φτερό στον άνεμο η άμμος. Δυστυχώς μας απαγόρευσαν, αυτό έγινε ουσιαστικά, να οικοδομήσουμε ένα νέο πολιτικό κίνημα. Τα κόμματα δεν απαγορεύονται μόνο με τα τανκ.
Το κενό συζήτησης, λόγου, μπορούν να το καλύψουν οι θεσμοί της κοινωνίας πολιτών, οι τοπικοί περιφερειακοί θεσμοί όπως γίνεται σήμερα. Οι πόλεις, οι περιφέρειες επανέρχονται ως πρωταγωνιστές της πολιτικής και της ιστορίας. Είναι μια διαδικασία πολύ γνώριμη στην Εθνική μας παράδοση. Αυτό ήταν η Θάσος, η Αμφίπολη, τα Άβδηρα, η Μαρώνεια. Πόλεις, Πολίτες, Πολιτισμός, Πολιτική.
Ζήτησα πολλές φορές από την Κ.Ε.Δ.Κ.Ε. και την Ε.Ν.Α.Ε. τον Δ. Δράκο και τον Ν. Κακλαμάνη να πρωταγωνιστήσουν σε μια εθνική και τοπική δημόσια συζήτηση. Τα κόμματα μη κόμματα μπορούν να οργανώσουν μια άναρθρη γιάφκα όπως έγινε εδώ στην Καβάλα πριν λίγο καιρό. Όχι ομιλία, όμιλο δηλαδή εκκλησία του Δήμου αλλά γιάφκα. Έτσι πάμε σε μια διοικητική μεταρρύθμιση βουβών γιατί τα λεγόμενα κόμματα στερούνται παιδείας. Προβλέπω μια νέα πεζοδρομιακού τύπου κλοπή των απόψεων μου από το φαινόμενο των «διανοητικών λαμόγιων» που χαρακτηρίζει ειδικά την πράσινη νομενκλατούρα με την νέα της διοίκηση.
Με αφορμή αυτά θα διατύπωνα την πρώτη πρόταση που έχει συμβολική αλλά και ουσιαστική σημασία. Την συνεδρίαση ενός ειδικού Κυβερνητικού Υπουργικού Συμβουλίου για το ζήτημα της Ανάπτυξης των Περιφερειών – ένα δεκαετές σχέδιο – με την συμμετοχή εκπροσώπων της Κ.Ε.Δ.Κ.Ε. και της Ε.Ν.Α.Ε.. Ως γνωστόν στην δική μου πρόταση για το νέο Διοικητικό – Αναπτυξιακό Πρότυπο προτείνω την Συνδιάσκεψη Κράτος - Περιφέρειες με την συμμετοχή της Κυβέρνησης και των δέκα Περιφερειαρχών – Κυβερνητών. Πρέπει να αρχίσουμε να μαθαίνουμε να πειραματιζόμαστε για το νέο πρότυπο. Η αλλαγή, η μεταρρύθμιση δεν θα έρθει ξαφνικά ένα πρωί και μάλιστα μετά από μια βουβή νύχτα όπως έλεγα πριν. Μόνο κακοί δικηγόροι, μηχανικοί η γιατροί τα πιστεύουν αυτά και δυστυχώς έχουμε πολλούς.
Η συζήτηση για την τοπική ανάπτυξη, για ένα τοπικό περιφερειακό σχέδιο είναι ιδιαίτερα επίκαιρη σήμερα μετά το κερδοσκοπικό τσουνάμι το οποίο πρώτα γνωρίσαμε εμείς μετά τους Λατίνο Αμερικανούς. Εδώ αντί για την τοπική οικονομία, την πραγματική οικονομία άνοιξαν ένα καταστροφικό για την χώρα κερδοσκοπικό κύκλο στην Σοφοκλέους. Αντί για επιχειρηματίες που είχαμε ανάγκη γεμίσαμε κερδοσκόπους, τυχοδιώκτες. Είπαν στις νέες γενιές ότι είναι in να είσαι τζογαδόρος στο χρηματιστήριο αντί να τους πουν είναι πολύ in να παράγεις καλό κρασί, καλό τυρί, καλό λάδι, νέας υψηλής τεχνολογίας και γνώσης προϊόντα. Η χώρα και η οικονομία της έγινε από τα πρώτα κερδοσκοπικά εργαστήρια. Δεν λέω ότι κάναμε πλατεία Μπούς όπως έκαναν οι Αλβανοί, τα Σκόπια, πλατεία Μαντλίν Ολμπράιτ αλλά είχαμε μια ραγδαία διαδικασία Αμερικανοποίησης. Έγιναν ιεραπόστολοι του δόγματος « να κάνεις λεφτά με τα λεφτά ». Αυτό δεν είναι ούτε καπιταλισμός. Εδώ τα έκαναν σοσιαλιστές, ενός χώρου που δημιουργήσαμε με άλλες προσδοκίες για την χώρα. Αναρωτιέμαι πολλές φορές τι μπορεί να γεννήσει η ιστορία. Έχουμε μια τερατογέννεση.
Η σημερινή κρίση ευνοεί είναι μια ιστορική ευκαιρία για στροφή στην πραγματική οικονομία που είναι συνώνυμη της τοπικής και περιφερειακής ανάπτυξης. Αυτό μπορεί πρακτικά να εκφρασθεί με 10 – όσες οι ιστορικές περιφέρειες της χώρας – ιεραρχημένα, με προτεραιότητες δεκαετή σχέδια περιφερειακής ανάπτυξης. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα γίνει ένα άλμα ενσωμάτωσης των Ελληνικών Περιφερειών στην Ε.Ε.. Ο σημερινός δείκτης ενσωμάτωσης είναι πολύ χαμηλός, οι περιφερειακές οικονομίες αδύνατες, τριτοκοσμικού τύπου και κρατικοδίαιτες.
Κριτήριο για την διαμόρφωση αυτού του σχεδίου πρέπει να είναι αυτό της ωφελιμότητας και της συνέχειας στην αξιοποίηση των ευρωπαϊκών πόρων ως αντικατάσταση του αμαρτωλού κριτηρίου της απορροφητικότητας.
Η αξιοποίηση του γεωοικονομικού πλεονεκτήματος, της ευτοπίας, της περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης μπορεί να γίνει μόνο με έναν στρατηγικού τύπου αναπτυξιακό σχεδιασμό που θα εκφρασθεί σε τρεις άξονες. Αυτός είναι ο δρόμος εξόδου από μια κρατικοδίαιτη, βοηθούμενη υποανάπτυκτη οικονομία σε μια αυτοτροφοδοτούμενη Δυναμική Κεντρική οικονομία.
Ο πρώτος άξονας είναι η σύνταξη ενός σχεδίου για την Αγροτουριστική Ανάπτυξη του ορεινού όγκου Φαλακρού – Ροδόπης ( Δάση, τεχνητή λίμνη). Αφού δημιουργηθούν οι αναγκαίες βασικές υποδομές θα κλιθούν να επενδύσουν εγχώριοι και ξένοι επενδυτές. Ο συνδυασμός ενός πόλου ορεινού τουρισμού με τον θαλάσσιο των παραλίων δημιουργεί μια πρωτοτυπία που προκαλεί μεγάλες διαρκείς ροές. Το 1994 – 95 έφθασα πολύ κοντά στην υλοποίηση αυτού του Σχεδίου. Μπλοκαρίσθηκε στην θέση μου ενάντια στο καζίνο στο Φλοίσβο, στο Φάληρο.
Ο Δεύτερος στην δημιουργία ενός Δίδυμου εξειδικευμένου λιμανιού Καβάλας – Αλεξανδρούπολης. Έχει σημασία ο όρος εξειδικευμένου. Προϋπόθεση είναι η σιδηροδρομική τους σύνδεση που θα γίνει με νέα χάραξη της σιδηροδρομικής γραμμής. Η Ελλάδα αναστενάζει η καβγαδίζει για τα δύο λιμάνια (Πειραιά – Θεσσαλονίκης) ενώ μπορεί να έχει δέκα διεθνή λιμάνια και αρκετές χιλιάδες λιμενεργάτες. Τους καυγάδες τους ονομάζουν πολιτική, νέο, όραμα. Το φαινόμενο είναι κωμικό.
Ο Τρίτος, η Σιδηροδρομική και οδική Σύνδεση Αλεξανδρούπολης – Μπουργκάς.
Η ιστορία ξανάνοιξε αυτόν τον δρόμο από το 1985. Αλλά η τοπική, εθνική και ευρωπαϊκή πολιτική τον έχει ακόμα κλειστό. Παρατηρώ τον Μπερλουσκόνι, τον Σαρκοζί να ενδιαφέρονται για τον άξονα Λυών – Τορίνο – Κίεβο. Όχι οι δικοί μας πρώην και νυν για τον Αλεξανδρούπολη – Κίεβο όπως ίσχυε επί αιώνες.
Οι άξονες αυτοί σε επίπεδο τοπικό μπορούν να διαμορφώσουν ένα σύγχρονο περιφερειακό σύστημα σιδηροδρόμων. Θα πρόσθετα με τραίνα – βαγόνια και σταθμούς καλύτερης αισθητικής από αυτά της Αττικής και της Θεσσαλίας, του Ο.Σ.Ε.. Αρκετά με την Ελλάδα των ΚΤΕΛ και του πετρελαίου. Δυστυχώς ούτε σοβαρούς εκσυγχρονιστές είχαμε ούτε οικολόγους.
Οι υποδομές αυτές θα επιτρέψουν ένα άλμα, την αυτοτροφοδότηση αντί την κρατική επαιτεία του Αγροδιατροφικού – βιομηχανικού διαμερίσματος της περιφέρεια μας. Σε αυτούς τους άξονες πρέπει να διοχετευθούν οι Ευρωπαϊκοί και Εθνικοί πόροι και όχι σε χιλιάδες μικροέργα και αμαρτωλά προγράμματα.
Η Τριλογία μιας άλλης Ανάπτυξης που εκφράζεται με τα τρία μου βιβλία περιέχει εκτός των άλλων τους άξονες, τα κλειδιά για την διαμόρφωση των αναπτυξιακών σχεδίων κάθε ιστορικής περιφέρειας της χώρας. Όπως και η συνομιλία μου με τις νέες δυναμικές οντότητες που οφείλουν να είναι οι πόλεις, οι Δήμοι. Από την Καλαμάτα, την Κορώνη, την Κω, την Χαλκίδα, την Κύμη, την Πρέβεζα, την Φιλιππιάδα την Μελιβοία (Αγιόκαμπος) και την Σιάτιστα, τα Γρεβενά και την Δεσκάτη τις προσεχείς ημέρες.
Στόχος μου είναι το πέρασμα από μια παιδεία Κερδοσκοπίας που επεβλήθη στην χώρα σε μια παιδεία της παραγωγής, της δημιουργίας, της εργασίας, του επιχειρείν, του τοπικού, του εδάφους, του πάντοπος, της αισθητικής, της αληθινής πολιτικής.
Η σημερινή κρίση είναι μια ευκαιρία να αναζωογονήσουμε, να δημιουργήσουμε, να επεκτείνουμε την παραγωγική Ελλάδα,την Ελλάδα των περιφερειών που συρρίκνωσαν ανεπάρκειες, δογματισμοί, λαϊκισμοί και τυχοδιωκτισμοί των προηγούμενων δεκαετιών που δυστυχώς επιβιώνουν ακόμη.
Το πεδίο για το πέρασμα από τους Κερδοσκόπους στην πραγματική οικονομία είναι η τοπική και περιφερειακή ανάπτυξη. Μετά την κακή εμπειρία τους οι Έλληνες είναι περισσότερο ώριμοι για αυτό το πέρασμα. Μετά το καζίνο της Σοφοκλέους, το Αμερικανικό τσουνάμι, τα golden boys αλλοδαπά και εγχώρια, να ασχοληθούμε με την πραγματική οικονομία. Το παράγεται στην Ελλάδα – MADE IN GRECCE.
Παθάνετεν μαθάνετεν έγραφε ο Δημήτρης Ψαθάς.
Αυτήν την περίοδο δεν δραστηριοποιούμαι κομματικά. Αλλά θα σας πρότεινα να διαβάσετε την Διακήρυξη της Δημοκρατικής Περιφερειακής Ένωσης (Δ.Π.Ε.) που συνέταξα για το 2000. Είναι ότι καλύτερο υπήρξε στην Ευρώπη.
Είχα μια ικανοποίηση όταν πολλοί γονείς μου έλεγαν ότι τα παιδιά τους χρησιμοποίησαν την διακήρυξη στα μαθήματα τους. Διαβάστε την λοιπόν και σήμερα. Θα αποκτήσετε πυξίδα. Συμβάλει να είσθε πολίτες. Διαφορετικά θα είσθε φτερό στον άνεμο η άμμος. Δυστυχώς μας απαγόρευσαν, αυτό έγινε ουσιαστικά, να οικοδομήσουμε ένα νέο πολιτικό κίνημα. Τα κόμματα δεν απαγορεύονται μόνο με τα τανκ.
Το κενό συζήτησης, λόγου, μπορούν να το καλύψουν οι θεσμοί της κοινωνίας πολιτών, οι τοπικοί περιφερειακοί θεσμοί όπως γίνεται σήμερα. Οι πόλεις, οι περιφέρειες επανέρχονται ως πρωταγωνιστές της πολιτικής και της ιστορίας. Είναι μια διαδικασία πολύ γνώριμη στην Εθνική μας παράδοση. Αυτό ήταν η Θάσος, η Αμφίπολη, τα Άβδηρα, η Μαρώνεια. Πόλεις, Πολίτες, Πολιτισμός, Πολιτική.
Ζήτησα πολλές φορές από την Κ.Ε.Δ.Κ.Ε. και την Ε.Ν.Α.Ε. τον Δ. Δράκο και τον Ν. Κακλαμάνη να πρωταγωνιστήσουν σε μια εθνική και τοπική δημόσια συζήτηση. Τα κόμματα μη κόμματα μπορούν να οργανώσουν μια άναρθρη γιάφκα όπως έγινε εδώ στην Καβάλα πριν λίγο καιρό. Όχι ομιλία, όμιλο δηλαδή εκκλησία του Δήμου αλλά γιάφκα. Έτσι πάμε σε μια διοικητική μεταρρύθμιση βουβών γιατί τα λεγόμενα κόμματα στερούνται παιδείας. Προβλέπω μια νέα πεζοδρομιακού τύπου κλοπή των απόψεων μου από το φαινόμενο των «διανοητικών λαμόγιων» που χαρακτηρίζει ειδικά την πράσινη νομενκλατούρα με την νέα της διοίκηση.
Με αφορμή αυτά θα διατύπωνα την πρώτη πρόταση που έχει συμβολική αλλά και ουσιαστική σημασία. Την συνεδρίαση ενός ειδικού Κυβερνητικού Υπουργικού Συμβουλίου για το ζήτημα της Ανάπτυξης των Περιφερειών – ένα δεκαετές σχέδιο – με την συμμετοχή εκπροσώπων της Κ.Ε.Δ.Κ.Ε. και της Ε.Ν.Α.Ε.. Ως γνωστόν στην δική μου πρόταση για το νέο Διοικητικό – Αναπτυξιακό Πρότυπο προτείνω την Συνδιάσκεψη Κράτος - Περιφέρειες με την συμμετοχή της Κυβέρνησης και των δέκα Περιφερειαρχών – Κυβερνητών. Πρέπει να αρχίσουμε να μαθαίνουμε να πειραματιζόμαστε για το νέο πρότυπο. Η αλλαγή, η μεταρρύθμιση δεν θα έρθει ξαφνικά ένα πρωί και μάλιστα μετά από μια βουβή νύχτα όπως έλεγα πριν. Μόνο κακοί δικηγόροι, μηχανικοί η γιατροί τα πιστεύουν αυτά και δυστυχώς έχουμε πολλούς.
Η συζήτηση για την τοπική ανάπτυξη, για ένα τοπικό περιφερειακό σχέδιο είναι ιδιαίτερα επίκαιρη σήμερα μετά το κερδοσκοπικό τσουνάμι το οποίο πρώτα γνωρίσαμε εμείς μετά τους Λατίνο Αμερικανούς. Εδώ αντί για την τοπική οικονομία, την πραγματική οικονομία άνοιξαν ένα καταστροφικό για την χώρα κερδοσκοπικό κύκλο στην Σοφοκλέους. Αντί για επιχειρηματίες που είχαμε ανάγκη γεμίσαμε κερδοσκόπους, τυχοδιώκτες. Είπαν στις νέες γενιές ότι είναι in να είσαι τζογαδόρος στο χρηματιστήριο αντί να τους πουν είναι πολύ in να παράγεις καλό κρασί, καλό τυρί, καλό λάδι, νέας υψηλής τεχνολογίας και γνώσης προϊόντα. Η χώρα και η οικονομία της έγινε από τα πρώτα κερδοσκοπικά εργαστήρια. Δεν λέω ότι κάναμε πλατεία Μπούς όπως έκαναν οι Αλβανοί, τα Σκόπια, πλατεία Μαντλίν Ολμπράιτ αλλά είχαμε μια ραγδαία διαδικασία Αμερικανοποίησης. Έγιναν ιεραπόστολοι του δόγματος « να κάνεις λεφτά με τα λεφτά ». Αυτό δεν είναι ούτε καπιταλισμός. Εδώ τα έκαναν σοσιαλιστές, ενός χώρου που δημιουργήσαμε με άλλες προσδοκίες για την χώρα. Αναρωτιέμαι πολλές φορές τι μπορεί να γεννήσει η ιστορία. Έχουμε μια τερατογέννεση.
Η σημερινή κρίση ευνοεί είναι μια ιστορική ευκαιρία για στροφή στην πραγματική οικονομία που είναι συνώνυμη της τοπικής και περιφερειακής ανάπτυξης. Αυτό μπορεί πρακτικά να εκφρασθεί με 10 – όσες οι ιστορικές περιφέρειες της χώρας – ιεραρχημένα, με προτεραιότητες δεκαετή σχέδια περιφερειακής ανάπτυξης. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα γίνει ένα άλμα ενσωμάτωσης των Ελληνικών Περιφερειών στην Ε.Ε.. Ο σημερινός δείκτης ενσωμάτωσης είναι πολύ χαμηλός, οι περιφερειακές οικονομίες αδύνατες, τριτοκοσμικού τύπου και κρατικοδίαιτες.
Κριτήριο για την διαμόρφωση αυτού του σχεδίου πρέπει να είναι αυτό της ωφελιμότητας και της συνέχειας στην αξιοποίηση των ευρωπαϊκών πόρων ως αντικατάσταση του αμαρτωλού κριτηρίου της απορροφητικότητας.
Η αξιοποίηση του γεωοικονομικού πλεονεκτήματος, της ευτοπίας, της περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης μπορεί να γίνει μόνο με έναν στρατηγικού τύπου αναπτυξιακό σχεδιασμό που θα εκφρασθεί σε τρεις άξονες. Αυτός είναι ο δρόμος εξόδου από μια κρατικοδίαιτη, βοηθούμενη υποανάπτυκτη οικονομία σε μια αυτοτροφοδοτούμενη Δυναμική Κεντρική οικονομία.
Ο πρώτος άξονας είναι η σύνταξη ενός σχεδίου για την Αγροτουριστική Ανάπτυξη του ορεινού όγκου Φαλακρού – Ροδόπης ( Δάση, τεχνητή λίμνη). Αφού δημιουργηθούν οι αναγκαίες βασικές υποδομές θα κλιθούν να επενδύσουν εγχώριοι και ξένοι επενδυτές. Ο συνδυασμός ενός πόλου ορεινού τουρισμού με τον θαλάσσιο των παραλίων δημιουργεί μια πρωτοτυπία που προκαλεί μεγάλες διαρκείς ροές. Το 1994 – 95 έφθασα πολύ κοντά στην υλοποίηση αυτού του Σχεδίου. Μπλοκαρίσθηκε στην θέση μου ενάντια στο καζίνο στο Φλοίσβο, στο Φάληρο.
Ο Δεύτερος στην δημιουργία ενός Δίδυμου εξειδικευμένου λιμανιού Καβάλας – Αλεξανδρούπολης. Έχει σημασία ο όρος εξειδικευμένου. Προϋπόθεση είναι η σιδηροδρομική τους σύνδεση που θα γίνει με νέα χάραξη της σιδηροδρομικής γραμμής. Η Ελλάδα αναστενάζει η καβγαδίζει για τα δύο λιμάνια (Πειραιά – Θεσσαλονίκης) ενώ μπορεί να έχει δέκα διεθνή λιμάνια και αρκετές χιλιάδες λιμενεργάτες. Τους καυγάδες τους ονομάζουν πολιτική, νέο, όραμα. Το φαινόμενο είναι κωμικό.
Ο Τρίτος, η Σιδηροδρομική και οδική Σύνδεση Αλεξανδρούπολης – Μπουργκάς.
Η ιστορία ξανάνοιξε αυτόν τον δρόμο από το 1985. Αλλά η τοπική, εθνική και ευρωπαϊκή πολιτική τον έχει ακόμα κλειστό. Παρατηρώ τον Μπερλουσκόνι, τον Σαρκοζί να ενδιαφέρονται για τον άξονα Λυών – Τορίνο – Κίεβο. Όχι οι δικοί μας πρώην και νυν για τον Αλεξανδρούπολη – Κίεβο όπως ίσχυε επί αιώνες.
Οι άξονες αυτοί σε επίπεδο τοπικό μπορούν να διαμορφώσουν ένα σύγχρονο περιφερειακό σύστημα σιδηροδρόμων. Θα πρόσθετα με τραίνα – βαγόνια και σταθμούς καλύτερης αισθητικής από αυτά της Αττικής και της Θεσσαλίας, του Ο.Σ.Ε.. Αρκετά με την Ελλάδα των ΚΤΕΛ και του πετρελαίου. Δυστυχώς ούτε σοβαρούς εκσυγχρονιστές είχαμε ούτε οικολόγους.
Οι υποδομές αυτές θα επιτρέψουν ένα άλμα, την αυτοτροφοδότηση αντί την κρατική επαιτεία του Αγροδιατροφικού – βιομηχανικού διαμερίσματος της περιφέρεια μας. Σε αυτούς τους άξονες πρέπει να διοχετευθούν οι Ευρωπαϊκοί και Εθνικοί πόροι και όχι σε χιλιάδες μικροέργα και αμαρτωλά προγράμματα.
Η Τριλογία μιας άλλης Ανάπτυξης που εκφράζεται με τα τρία μου βιβλία περιέχει εκτός των άλλων τους άξονες, τα κλειδιά για την διαμόρφωση των αναπτυξιακών σχεδίων κάθε ιστορικής περιφέρειας της χώρας. Όπως και η συνομιλία μου με τις νέες δυναμικές οντότητες που οφείλουν να είναι οι πόλεις, οι Δήμοι. Από την Καλαμάτα, την Κορώνη, την Κω, την Χαλκίδα, την Κύμη, την Πρέβεζα, την Φιλιππιάδα την Μελιβοία (Αγιόκαμπος) και την Σιάτιστα, τα Γρεβενά και την Δεσκάτη τις προσεχείς ημέρες.
Στόχος μου είναι το πέρασμα από μια παιδεία Κερδοσκοπίας που επεβλήθη στην χώρα σε μια παιδεία της παραγωγής, της δημιουργίας, της εργασίας, του επιχειρείν, του τοπικού, του εδάφους, του πάντοπος, της αισθητικής, της αληθινής πολιτικής.
Η σημερινή κρίση είναι μια ευκαιρία να αναζωογονήσουμε, να δημιουργήσουμε, να επεκτείνουμε την παραγωγική Ελλάδα,την Ελλάδα των περιφερειών που συρρίκνωσαν ανεπάρκειες, δογματισμοί, λαϊκισμοί και τυχοδιωκτισμοί των προηγούμενων δεκαετιών που δυστυχώς επιβιώνουν ακόμη.
Το πεδίο για το πέρασμα από τους Κερδοσκόπους στην πραγματική οικονομία είναι η τοπική και περιφερειακή ανάπτυξη. Μετά την κακή εμπειρία τους οι Έλληνες είναι περισσότερο ώριμοι για αυτό το πέρασμα. Μετά το καζίνο της Σοφοκλέους, το Αμερικανικό τσουνάμι, τα golden boys αλλοδαπά και εγχώρια, να ασχοληθούμε με την πραγματική οικονομία. Το παράγεται στην Ελλάδα – MADE IN GRECCE.
Παθάνετεν μαθάνετεν έγραφε ο Δημήτρης Ψαθάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου